Το έργο είναι ένα αναγεννησιακό ballet για τέσσερις όμοιες φωνές (SSAΑ), με το χαρακτηριστικό fa-­la-­la στην επωδό. Στη συγκεκριμένη εκδοχή παρατίθεται μεταγλωττισμένο στα Ελληνικά, για πιο εύκολη χρήση από σχολικές ή νεανικές χορωδίες.

Η διδασκαλία

Η τετράφωνη δομή του έργου και ο a cappella χαρακτήρας του προϋποθέτουν μια σχετικά έμπειρη χορωδία που να έχει τραγουδήσει τουλάχιστον τρίφωνα a cappella έργα. Είναι ένα καλό έργο σαν πρώτη επαφή μιας τρίφωνης χορωδίας με τετράφωνα έργα.

Το έργο έχει ομοφωνικό χαρακτήρα και η υφή του είναι ελαφρoύ marcato, καθώς έχει έντονα συλλαβικό χαρακτήρα, στοιχείο χαρακτηριστικό των Elizabethan Madriglas/Ballets στα οποία ανήκει το έργο. Οι φράσεις εντός επανάληψης αποδίδονται mf την πρώτη φορά και p στην επανάληψη.

Στα σημεία που δεν έχει fa-­la-­la, είναι απαραίτητος το τονισμός των συλλαβών που έχουν τόνο, ώστε να προβληθεί το κείμενο, καθώς και ένα μικρό crescendo στις ανοδικές μελωδικές γραμμές και ένα μικρό diminuendo στις καθοδικές μελωδικές γραμμές. Τα fa-­la-­la αποδίδονται marcato.

Προσοχή χρειάζεται στην προετοιμασμένη κατάληξη των φωνών στα μέτρα 8, και 20, όπου υπάρχει ταυτοφωνία κάποιων φωνών και νότες μεγάλης αξίας.

Ο συνθέτης

Ιταλός αναγεννησιακός συνθέτης που έζησε στο μεταίχμιο ανάμεσα στην Αναγεννησιακή και την εποχή του Μπαρόκ. Έγραψε πολλά balletti με πιο γνωστή τη συλλογή Balletti a Cinque Voci το 1591. Τα περισσότερα χορωδιακά του έργα τα έγραψε ως μουσική επένδυση σε Comedia dell Arte (είδος θεάτρου με μάσκες που άνθισε στην Ιταλία το 16ο αιώνα). Η τεχνοτροπία του με τα fa-­la-­la ενέπνευσε συνθέτες να τον μιμηθούν, όπως ο Morley, ο Hassler, ο banchieri κ.α.