Το μικρό αυτό χορωδιακό προέρχεται από το Νο 17 από της τρίτης πράξης της όπερας του Henry Purcell, The Indian Queen, γραμμένης το 1695. Η γλώσσα είναι αγγλική.

Ο στίχος

Η διδασκαλία

Πρόκειται για ένα ντουέτο για σοπράνο και άλτο φωνές με συνοδεία πληκτροφόρου οργάνου. Και οι δύο φωνές κινούνται στη μεσαία τους περιοχή.

Προσοχή χρειάζεται  στο τέλος των φράσεων όπου οι δύο φωνές καταλήγουν σε ταυτοφωνία (μέτρα 8,17,25,33,41). Σε αυτά τα σημεία πρέπει να γίνει εξάσκηση στο ένωμα των φωνών στην ταυτοφωνία, το οποίο θα έρχεται προετοιμασμένα με ένα μικρό dim ώστε να δέσουν τονικά οι φωνές και η φράση να κλείσει όμορφα.

Προσοχή χρειάζεται στον τονισμό των τελικών συμφώνων τον λέξεων, τα οποία είναι πάντα ηχηρά ώστε να γίνεται κατανοητή η λέξη από τον ακροατή και στην ορθή εκφορά των διφθόγγων, όπως λ.χ. στις λέξεις take (τέ – ικ), να μην προφέρεται «τεκ», care (κέ – αρ), να μην προφέρεται «κερ» κ.ο.κ.

Το έργο διευθύνεται σε δύο κινήσεις.

Ο συνθέτης

Άγγλος συνθέτης και οργανίστας της εποχής του Μπαρόκ που ανέπτυξε ένα εξαιρετικά ιδιότυπο, «αγγλικό» ύφος στα φωνητικά του έργα. Έγραψε μουσική για περισσότερα από 40 θεατρικά έργα – όπερες, ανάμεσα στα οποία και οι: "Διδώ και Αινείας", "Βασιλιάς Αρθούρος", "Fairy-Queen", "Indian Queen". Στα έργα του καταμετρώνται δεκάδες τραγούδια με συνοδεία, καντάτες, μια μεγάλη συλλογή από Anthems, καθώς και πολλά έργα για πληκτροφόρο όργανο και για οργανικά σύνολα.