Επίπεδο Δυσκολίας 3
1
Ο στίχος (μετάφραση Μιχάλης Καρυοφυλλίδης)
| La violetta che’in su l’erbeta | Η νεαρή Βιολέτα |
| S’apre'al mattin novella. | Φυτρώνει στη χλόη |
| Di’ non e cosa tutta odorosa | ανοίγει το πρωι τα πεταλά της |
| tutta leggiadra’e bella. | Δεν είναι μοσχομυριστό και όμορφο! |
| Si, certamente che dolcemente | Ναι, φυσικά. Αυτή στέλνει γλυκό |
| Ella ne spira odori. | Άρωμα και γεμίζει την ψυχή μας |
| E n’empie il petto di bel diletto | με ευχαρίστηση |
| Col bel de’ suoi colori. | Που μας δίνουν τα χρώματά της |
| Vaga rosseggia, vaga biancheggia | Περιπλανήσου κόκκινη, άσπρη |
| Tra l’ aure mattutine. | Στην πρωινή αυγούλα. |
| Pregio d’ aprile, vie piu gentile | Δώρο του Απρίλη, γίνε πιο ευγενική |
| Ma che diviene alfine? | Αλλά, τι γίνεται στο τέλος; |
| Ahi, che in brev’ora | Μέσα σε λίγη ώρα |
| Come l’Au-rora, lunge da noi sen vola: | σαν την αυγούλα που πετά μακρυά |
| Ecco languire, ecco perire | μαραίνεται, καταστρέφεται |
| La misera viola | η καημένη η βιολέτα. |
Πρόκειται για ιταλικό αναγεννησιακό χορό του 16ου αιώνα που ονομάζεται vilanella, σε γρήγορο tempo και έντονο ρυθμό. Οι στίχοι είναι του Gabriello Chiabreva (1552 – 1637), ενώ το όνομα του συνθέτη παραμένει άγνωστο. Η μελωδία υπάρχει σε διάφορες εκδοχές ποίησης. Η αυθεντική γλώσσα είναι Ιταλική.
Η διδασκαλία
Τρίφωνο μοτέτο a cappella για όμοιες φωνές (SSA), προϋποθέτει χορωδία με σχετική εμπειρία, που να έχει τραγουδήσει και άλλα έργα a cappella προηγουμένως. Οι φωνές της σοπράνο και της μέτζο σοπράνο κινούνται στη μεσαία περιοχή, ενώ η άλτο έχει μελωδικές γραμμές στη χαμηλή της περιοχή σε αρκετά σημεία του έργου, στοιχείο που προϋποθέτει η χορωδία να έχει στην άλτο φωνή παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας (12+) που να μπορούν να αποδώσουν σε αυτή την περιοχή της φωνής.
Προσοχή χρειάζεται στα σημεία των καταλήξεων των φράσεων (μέτρα 7 - 8, και 15 - 16), όπου δημιουργούνται πτώσεις με διαφωνίες και ακολουθεί η λύση τους. Στα σημεία που οδηγούν στη διαφωνία η χορωδία θα κάνει crecs το οποίο θα κορυφωθεί στο σημείο της διαφωνίας και θα ακολουθήσει dim στη λύση της.
Το ύφος του έργου είναι marcato leggero (ελαφρύ marcato), διότι έχει έντονη συλλαβική και ομοφωνική δομή και έτσι ερμηνεύεται η αναγεννησιακή μουσική αυτού του είδους. Το έργο είναι γρήγορο και μολονότι σε ¾ διευθύνεται σε μία κίνηση (in uno). Υποδιαίρεση μπορεί να γίνει στο μέτρο 15 που οδηγεί στην τελική πτώση του έργου και ο μαέστρος θα κάνει ένα συγκρατημένο ritenuto.
