Πρόκειται για τη μεταγλώττιση ενός σατιρικού τραγουδιού που έγραψε ο Μότσαρτ για το φίλο του και βαρύτονο Johann Nepomuk Peyeri. Αργότερα το μετέγραψε στη σολ μείζονα με εξίσου «απρεπείς» στίχους για το συνθέτη Vicente Martin.

Εδώ παρατίθεται σε μια όμορφη μεταγλώττιση για παιδική χορωδία και είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα για εξάσκηση της παιδικής φωνής στην πιο κατάλληλη tessitura της. Μπορεί εύκολα να αποδοθεί ως δίφωνος κανόνας όταν οι μικροί χορωδοί έχουν μάθει πολύ καλά τη μελωδία του έργου.

Η διδασκαλία

Διδάσκεται φράση – φράση και είναι σημαντικό να παρουσιάζονται οι ομοιότητες ή οι διαφορές ανάμεσα στις φράσεις: π.χ. τα δύο πρώτα δίμετρα είναι όμοια, τα δύο επόμενα είναι σχεδόν όμοια, κ.λπ.

Οι παύσεις είναι καλό να υποδεικνύονται κατά την εκμάθηση με παλαμάκια.

Ιδιαίτερη προσοχή στα μέτρα 21-­‐21 που έχει το διάστημα της οκτάβας. Το φωνητικό παράδειγμα του διδάσκοντος είναι απαραίτητο για να αποδοθεί δια της μίμησης σωστά από τα παιδιά.

Γενικά, η υφή του έργου είναι ελαφρύ marcato.

Ο συνθέτης

Αυστριακός συνθέτης, βασικός εκπρόσωπος του κλασικισμού. Από τη χορωδιακή του μουσική ξεχωρίζουν οι Λειτουργίες του, (Krönungsmesse και Messe in c-­‐moll) το Requiem, οι Εσπερινοί του και διάφορα μικρότερα μοτέτα, όπως το Ave verum Corpus, το οποίο συνέθεσε το τελευταίο καλοκαίρι της ζωής του. Έγραψε τόσο ιταλικές όσο και γερμανικές όπερες με χορωδιακά μέρη καθώς και οργανική μουσική (σονάτες, κοντσέρτα, συμφωνίες).