Επίπεδο δυσκολίας: εύκολο (2)

Πρόκειται για το τραγούδι που θα συμπεριληφθεί στα δέκα εμπορικότερα του 20ου αιώνα. Γράφτηκε για την ταινία του Ζιλ Ντασέν «Ποτέ την Κυριακή» και το 1960 ο Χατζιδάκις κερδίζει βραβείο Όσκαρ για αυτό.

Η διδασκαλία

Πρόκειται για ένα δίφωνο τραγούδι για όμοιες φωνές SA και συνοδεία πιάνου.

Και οι δύο φωνές κινούνται στην μεσαία τους περιοχή σε παράλληλα διαστήματα της τρίτης και της έκτης.

Προσοχή χρειάζεται στο να διατηρηθεί η τονική ακρίβεια της επαναλαμβανόμενης νότας ντο στη σοπράνο στα μέτρα 12,13,16,17,20,21,24,25 και τα σημεία στα οποία οι δύο φωνές καταλήγουν σε ταυτοφωνία και πρέπει να ενωθούν προετοιμασμένες (μέτρο 34, 42).

Το τραγούδι διευθύνεται σε τέσσερις κινήσεις.

Ο συνθέτης

Έλληνας συνθέτης. Θεωρείται μια από τις μεγαλύτερες μουσικές ιδιοφυΐες της Ελλάδας του 20ου αιώνα. Γεννήθηκε στην Ξάνθη το 1925 όπου πήρε και τα πρώτα του μαθήματα πιάνου, βιολιού και ακορντεόν. Στα δύσκολα χρόνια της κατοχής συνεχίζει τις μουσικές του σπουδές στην Αθήνα και γνωρίζεται με τους μεγάλους Έλληνες ποιητές-­‐Γκάτσος, Σεφέρης, Ελύτης, Σικελιανός οι οποίοι συμβάλουν στη διαμόρφωση των προσανατολισμών και της σκέψης του.

Ο Χατζιδάκις έγραψε 61 έργα για το θέατρο, 10 έργα για το αρχαίο δράμα, 77 έργα για τον κινηματογράφο, 11 οργανικά έργα, 36 κύκλους τραγουδιών και έργα για φωνή, 16 μπαλέτα και 3 όπερες.

Στην περίοδο 1975 - 1981 γίνεται διευθυντής του κρατικού ραδιοσταθμού «Τρίτο Πρόγραμμα» τον οποίο, σε συνεργασία με μια ομάδα νέων και ταλαντούχων δημιουργών, γίνεται σημείο αναφοράς.

Το 1989 -­ 93 ιδρύει την «Ορχήστρα των Χρωμάτων», για να παρουσιάσει «πρωτότυπα προγράμματα που συνήθως δεν καλύπτονται από τις συμβατικές συμφωνικές ορχήστρες», την οποία διηύθυνε μέχρι το τέλος της ζωής του το 1994.