Επίπεδο Δυσκολίας 4
1
Ο στίχος
| Μαέστρος | Χορωδία |
| Θα σας πω το μυστικό μου! | -Γρήγορα το μυστικό να πεις! |
| Ετοιμάζω συναυλία! | -Μια μικρή γιορτή θα γίνει εκεί! |
| Ώρα για το πρόγραμμά μας! | |
| Ο μαέστρος σας θα γίνω | -Ναι; |
| Να μια όμορφη ιδέα | -Μα ποια ιδέα; |
| Ξέρω πώς θα σας αρέσει! | -Θα μας αρέσει; |
| Είναι μία εξπληξούλα! | -Τί εξπληξούλα; |
| Έχω γράψει ένα τραγούδι! | -Μα τί τραγούδι; |
| Είναι ένα γλυκό τραγούδι | |
| και θα σας το τραγουδήσω! | |
| Dolce, dolce, mezzo forte | |
| και sforzzando, piano, | |
| piano, pianissimo. | Dolce, dolce, mezzo forte |
| και sforzzando, piano, | |
| piano, pianissimo. | |
| Προσοχή! Προσοχή! | |
| Το τραγούδι ξεκινά! | |
| Η φιλία μας ενώνει | |
| Μας διδάσκει ανθρωπιά! | |
| Μας χαρίζει τόση ζέστη | |
| Κι αγάπη στην καρδιά! Αααα! | |
| Και πού θα βρούμε την ορχήστρα; | |
| Ορχήστρα θά’μαστε εμείς! | |
| Εσύ θα παίξεις φλάουτο! | |
| Όμποε εσύ θα παίξεις! | |
| Κ’ εσείς οι τρεις-‐τρομπόνι! | |
| Κ’ εσείς οι δύο –κόρνο! | |
| Βιολιά εσείς οι δύο! | |
| Κ’ εσείς το κοντραμπάσο! | |
| Αμέσως ξεκινάμε! | |
| Μαέστρος είμαι εγώ! | Τα-ρα-τα-τα-τα-τα! |
| Τι-ρου-λί-ρου-λι-ρι! | |
| Τσί-γκου-μί-γκου! | |
| Ζουμ-ζουμ! (Τα παιδιά παριστάνουν τα όργανα της ορχήστρας) | |
| Τραγουδήστε, τραγουδήστε | |
| Πιο καλά και δυνατά | |
| Για να το μάθετε σωστά! Ααααα! | Ααααααα! |
| Αχ, τι φάλτσο είναι τούτο! | |
| Θα το δοκιμάσουμε | |
| απ’την αρχή! | Τα-ρα-τα-τα-τα-τα! |
| Τι-ρου-λί-ρου-λι-ρι! | |
| Τσί-γκου-μί-γκου! | |
| Ζουμ-ζουμ! (Τα παιδιά παριστάνουν τα όργανα της ορχήστρας) |
| Όλοι μαζί: Τι ωραίο το τραγούδι! Πόσο, πόσο τ’αγαπώ! |
| Και στον κόσμο θα αρέσει η μελωδική βραδιά! |
| Α! Α! Πόσο χαρούμενη στιγμή! |
| Α! Α! Πόση χαρά, πόση χαρά για μας! Ναι! |
Πρόκειται για ένα ορχηστρικό έργο του Μότσαρτ το οποίο μεταγενέστερα απέκτησε λόγια και τραγουδήθηκε από τις παιδικές χορωδίες της Ευρώπης κατά το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα, μεταφρασμένο σε πολλές γλώσσες. Η απόδοση στα ελληνικά έγινε το 1997 από την Έφη Γιώτη.
Το τραγούδι παρουσιάζεται σαν μια μικρή «θεατρική παράσταση». Ο μαέστρος επιλέγει ένα παιδί με φωνή Σοπράνο για το ρόλο του «μαέστρου». Το «παιδί- μαέστρος » (το οποίο συνήθως διευθύνει την χορωδία) μοιράζει «τα όργανα» στα υπόλοιπα παιδιά της χορωδίας. Αυτά δημιουργούν μια «συμφωνική ορχήστρα», παίζοντας (τραγουδώντας) τα όργανα με τις κατάλληλες για το κάθε όργανο, κινήσεις.
Η διδασκαλία
Πρόκειται για ένα έργο για δίφωνη παιδική χορωδία ομοίων φωνών και σόλο σοπράνο, με συνοδεία πιάνου, το οποίο στο μεσαίο μέρος γίνεται εξάφωνο με ψηλές νότες (λα 2) στη σοπράνο.
Το στοιχεία αυτά προϋποθέτουν η χορωδία να αποτελείται από παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας (12+).
Προσοχή χρειάζεται στην σωστή απόδοση των μουσικών φράσεων με το χαρακτηριστικό dim. στην κάθε κατάληξη, ακλουθώντας την προσωδία του κειμένου.
Ο μαέστρος πρέπει να προετοιμάσει χωριστά κάθε μελωδική γραμμή της «ορχήστρας» σε συνδυασμό με τις κατάλληλες κινήσεις για να εξασφαλίσει την επιτυχημένη ένωση του εξάφωνου σημείου (μέτρα 64-‐80).
Το έργο διευθύνεται ανάλογα με την μετρική ένδειξη που αναγράφεται στην παρτιτούρα.
Ο συνθέτης
Αυστριακός συνθέτης. Ένας από τους σημαντικότερους αντιπρόσωπους της Βιενέζικής κλασικής σχολής της μουσικής του 18ου αιώνα. Έζησε μόνο 35 χρόνια, αλλά σύνθεσε πάνω από 600 έργα. Έγραψε 21 όπερες («Η απαγωγή από το σεράι», «Οι γάμοι του Φίγκαρο», «Δον Τζοβάνι», «Έτσι κάνουν όλες», «Ο μαγικός αυλός»),περίπου 60 συμφωνίες, 20 ντιβερτιμέντι, 12 σερενάτες, 2 νυχτερινά, 30 κοντσέρτα για πιάνο και ορχήστρα, 6 κοντσέρτα για βιολί και ορχήστρα, περίπου 100 έργα μουσικής δωματίου: 6 κουιντέτα για έγχορδα,27 κουαρτέτα για έγχορδα, 20 συνθέσεις για πνευστά, 22 σονάτες για πιάνο, 6 σονάτες για 4 χέρια. Από τα χορωδιακά του έργα ξεχωρίζουν οι 18 Λειτουργίες και το Ρέκβιεμ.
